شبــــ که مــــی خـــواهَم بخــــوابم..
 
بـا خودم اتمـــــــام حُجــَــت مــی کنم...
 
 
که دیگــــــر نه اشکـــــــــــی از چشمـــــــــــانم فـــرو آیــد...
 
و نه نگاه هـــــــایم خیس آب شونــــــــد...
 
 
امـّـا صُبــــــــح که بـــلنـــد مــی شوم...
 
مــی بینم که بالِــشَم خیس خــــــــــــیس است !